dinsdag 30 oktober 2007

Gratis af te halen: twee heksjes

Iemand nog een heksje nodig? Deze zijn meestal wel lief, maar hebben zo nu en dan een baal-dag en dan is alles echt alles STOM. En dan haat je alles, en dan heb je zo'n buikpijn, en kijkt iedereen raar naar je, en het eten is niet lekker, en niks helpt, zelfs niet schoppen. En je zit zo'n zeventien keer op de trap en bent dat nadenken echt wel beu. Zo'n baal-dag gaat aan een stuk door, snap je, totdat je weer in bed ligt, en daarom lagen deze twee heksjes al om 18.45 erin.



10 november treden ze allebei op voor de gymnastiekvereniging, als heksjes, dus zo'n baal-dag is eigenlijk een goede voorbereiding. Knock 'em out, kiddos.
Zondag heeft Mirthe de tafel helemaal zelf gedekt. Alles. (Daarom staat alle beleg, de hele kast, op tafel en ja, we werken nog steeds aan onze paashagel.) Als verrassing voor mij. Ze heeft zelfs mijn kopje Senseo gemaakt.



Anna mocht beslist niet helpen.



Zondag is de beste dag van de week, volgens Mirthe, omdat je dan zelf je broodje mag smeren. En soms zet iemand anders je koffie klaar!

vrijdag 26 oktober 2007

Our Favorite Books

Op een ander forum hebben we een discussie over de lievelingsboeken van onze kinderen. Ik was al een tijd van plan om hierover een post te schrijven, want we lezen hier thuis heel veel :-) Vanavond even de favoriete boeken opgezocht -- dit zijn de boeken waarmee ze meestal aan komen lopen, als ik vraag: "Zullen we een boekje lezen?"

En voordat je denkt dat we hier een stelletje heilige boontjes zijn, boeken goed televisie badbadbad, blablablaenzovoort -- mijn kinderen kijken ook heel veel televisie. Echt veel. Het is niet iets waar ik heel trots op ben, maar ik geef het toe. Soms gaat het beter, soms niet. We werken eraan. Ik probeer net zoveel voor te lezen als ze kijken. En aan het einde van de dag, het is mijn stem die ze horen, en niet die van Mega Mindy :-)


Simone Lia, Mijntje en het monster. Gekocht tijdens een vakantie op Terschelling, net voor Mirthes eerste verjaardag.



Maurice Sendak, Max en de maximonsters. Welk kind vind dit boek nou niet leuk? "En het was nog warm ook," op de laatste bladzijde, is hun favoriete regel.



Astrid Lindgren, Kerstmis in de stal. Sommige boeken mogen het hele jaar door.



Emma Chichester Clark, Mijn kleine broertje. Toek ik zwanger van Anna was, heb ik dit boek bijna elke avond voorgelezen. Zowel Mirthe als ik waren overtuigd dat het een broertje was. We zouden hem Karel noemen, na het konijntje uit een ander boek, Welterusten Kareltje (Rotraut Susanne Berner) -- ook een favoriet, maar ik kon hem vanavond niet vinden. Van Chichester Clark hebben we ook Oma's kleine aapje, leuk voor kinderen die van tellen houden (zoals Anna) of voor omas en kleindochters. Mirthes oma heeft dit boek nog een paar keer aan haar voorgelezen, voordat ze overleed. Dat is Mirthe heel dierbaar.



Eric Carle, Van top tot teen. Geweldig boek om je kinderen aan het bewegen te krijgen. Je kan ook allemaal andere dieren bedenken, geluiden maken. Niet zo geschikt net voor het slapen gaan, ze worden er een beetje wild van.

Marlies Visser, De Bloemenprinses. Dit vinden ze toch het leukste van Marlies Vissers prinsessenboeken. Goed voor discussies over welke prinses je eigenlijk bent, en welke je zou willen worden.



Lydia Monks, Ik wou dat ik een hondje was. Over een poes die eigenlijk liever hond wil zijn. En dan over een hond die liever een poes wil zijn. Soms doen we "Ik wou dat ik een meisje/mama was" en dat kan heel ophelderend zijn.



Anita Jeram, Muisje andersom. Gaat over een muisje dat alles achterstevoren/dwars doet, een hele dag lang. Het muisje heet Anna, en onze Anna denkt dat het boek over haar gaat. En ze heeft ook nog gelijk.



Wim Hofman, Aap en Beer. Lieve ABC-boek, dat ook nog interessant blijft voor de voorlezer.



Imme Dros, Zomaar was je geboren. Oke, dit boek pakken ze omdat ze weten dat IK het zo leuk vindt. Meestal hebben ze dan dus een agenda qua wat er hierna gelezen wordt. Ik heb dit boek vaak als kraamkado gegeven. Beetje dromerig. We hebben ook Balotje en Bijna jarig van Imme Dros, leuke boeken die lekker weglezen.

Ik heb dit boek voor een dubbeltje gekocht bij de Kringloop en ben bang dat het niet meer gedrukt wordt. Er staat ook geen auteur of titel bij, geen woorden in het boek. Alleen drie hele mooie plaatjes, waarbij je je eigen verhaal moet verzinnen. Maar het is wel het allerliefste boek dat we hebben, Anna gebruikt het veel als voorleesboek voor haar poppen. Dan vind ik later Pop lekker ingestopt in haar bedje, met het boek bij haar kussen, zodat ze kan lezen als ze wakker wordt. Net als ik elke avond met Anna doe :-)

Marjolein Bastin, My Name is Vera. We hebben er nog twee, ergens. Iets met jurken en met een feestje ofzoiets. Maar Mijn Naam is Vera blijft favoriet.



Eric Carle, Have You Seen My Cat? Lief boekje dat maakelijk te vertalen (naar het Nederlands) is. Mirthe kent het uit haar hoofd. Ik ben benieuwd wat er gaat gebeuren, nu ze zelf kan lezen, als ze beseft dat het in het Engels is.




Gerda Muller, Lente, Zomer, Herfst en Winter. Wederom zonder woorden maar niet minder mooi. We gebruiken deze boeken veel op de seizoentafel.

Jacques Vriens, Beestenboel. Sprookjes in een modern jasje. Maar niet te modern. Geschreven voor zowel ouder als kind. Ik heb dit boek bij de Kruidvat gekocht, in januari dit jaar. Voor 5 euro ofzo. Kreeg er ook nog een heel lief dierenvriendenboek bij.


Burny Bos, Knofje. Voor als je even uitgeJipenJanneked bent. Bereid je voor op de vraag waarom niet alle verhalen in het boek op de dvd staan. Want dat zou vet cool zijn, Mama.

Yves Got, De eerste woordjes van Dotje. Mirthes eerste woordenboek, gekregen van Sinterklaas toen ze een half jaar was. Ik heb dit boek duizend keer "gelezen." Misschien wel twee duizend. Anna heeft een paar bladzijden eruit gehaald, toen ze nog klein en onhandig met boeken was. Die zijn er weer ingeplakt, door Mirthe en Mama.



Heather Amery & Stephen Cartwright, De eerste duizend woorden. Dit boek had ik gekocht op mijn tweede reis naar Nederland, toen het duidelijk was dat ik naar NL zou komen (en niet Eric naar de VS.) Ik zou beginnen met Nederlands leren. Ik ging op zondagmiddag altijd mijn was doen, voor een hele week, in zo'n ouderwetse Amerikaanse laundromat. Het duurde uren en ik ging dan zitten aan een tafel, en netjes Nl-woorden op kleine witte kaarten schrijven, met het Engelse woord op de achterkant. Jeetje wat lijkt dat lang geleden. Ik vraag me af of ik die kaartjes nog heb. En of ze nog naar wasmiddel ruiken, net als dit boek.



Toen we naar Friesland verhuisden hebben we de Friese variant gekocht.
Mirthe zit nu in groep 3 en dat betekent zelf leren lezen. Het gaat heel goed (ze is een Raketje, als dat je iets zegt) en ze vraagt nu ook om "echte" boeken. Elke donderdagmiddag hebben we 3 kwartier voor elkaar, als we wachten op Anna, bij de peutergym. Mirthe tekent en ik lees voor.



Annemarie Dragt, Een eigenwijze pony. We hebben ook nog Wat heeft Wampie? en Een veulen voor Kim. Boeken over pony's. Kan haast niet beter, toch?



Laura Ingalls Wilder, In het grote bos. We hebben de hele serie, dit is het eerste boek. Ik geef toe: ik heb ze eigenlijk voor mezelf gekocht. Ik wilde zo graag dat Mirthe en Anna die boeken zouden lezen, die ik vroeger als meisje las en zo geweldig vond. Het was net na de bevalling van Anna, ik was misschien een beetje hormonaal:-) Maar elke maand als er weer een nieuwe deel in de brievenbus landde, waren we een maand verder en ouder en sterker. Vond ik zo jammer toen het laatste boek er was!



Sylvia Vanden Heede, Vos en Haas. Dit boek lezen we samen. Ik een bladzijde, zij een bladzijde. Gaat geleidelijk aan van AVI-1 tot AVI-4. Mirthe kan er niet genoeg van krijgen.

donderdag 25 oktober 2007

Vandaag heeft Anna het liedje van het huilende kaboutertje ("Er zat een klein kaboutertje, te huilen op een steen. Huilen, huilen, helemaal alleen...") geleerd, bij de gymles. Dit vertelde ze onder het eten van haar soep en stokbrood, onze vaste donderdagavond maaltijd. Er werd uitbundig gezongen en gehuild.

Toen iedereen weer een beetje uitgehuild was, vertelde Mirthe een Verhaal van Vroeger.

"Vroeger in Breda (zo gaat het altijd) zat ik bij de kindjes (haar kinderdagverblijf) en wij hebben dat liedje ook geleerd. Alleen toen moest Lisa echt huilen, omdat ze haar mama miste. Maar dat wisten de leidsters niet. Alleen ik wist het wel, want ik kon Lisas taal spreken."
Peuter af


Anna deze week voor het laatst naar het consultatieburo. Haar baby- en peutertijd ligt nu achter ons en dat is voor mij soms wel even slikken. Wat wordt ze al zo'n grote meid! Ze deed het heel goed volgens de arts, alles prima. Ze gaf netjes een hand en antwoordde alle vragen die haar gesteld werden. Het prikje was niet eens zo vervelend -- ze was meer geinteresseerd in haar beloofde sticker. Helaas waren dat allemaal Bob de Bouwer stickers, dus eentje een beetje zuchtend uitgezocht -- "Voor PAPA, want dat zijn jongensstickers." -- en weer aangekleed. Helemaal zelf. Daarvoor kreeg ze een kleurplaatje van de weeg-en-meet-mevrouw, en dat viel gelukkig in de smaak. Ze was trouwens 102 cm lang en woog 16,7 kg.


Een dag later kwam Mette weer op bezoek en ze hebben pepernoten gebakken. Brrr wat een koude dag, maar binnen was het heerlijk warm en gezellig. Die twee kunnen samen zo leuk spelen.


Paard met ruiter, 25 oktober 2007. 3jr9mnd.

Elke ochtend als we Mirthe naar school hebben gebracht, fietsen we door naar de AH om boodschappen voor de dag te doen. De laatste tijd mag Anna zelf iets afrekenen (op de band gooien -- niks breekbaar dus -- en dan het geld aan de kassajuffrouw geven, wachten, en de bon in ontvangst nemen.) Die bon bewaart ze zorgvuldig totdat ze thuis is. Dan gaat ze naar boven om "te strijken" en een paar minuten later gaat ze gezellig aan tafel zitten, met gestreken bonnetje, om te tekenen. Ik vind die kleine tekeningetjes zo mooi. Vaak gewoon een poppetje, of bloemetjes, of heel veel AANN AANN AANN AANN. Vandaag heeft ze dit paard met meisje getekend. Paarden zijn haar meest recente tekenkunstje.
Tante Wilma & Tante Rommie


One of the two women you see here (my aunt and my great-aunt) is a three-time breast cancer survivor.


I'm proud of the way she has fought this disease.


It also scares me to know that something like that -- breast cancer, and a very determined cancer -- runs in my immediate family.

Who are you proud of this month in particular? Who do you miss, and wish was still here?

zaterdag 20 oktober 2007


Yesterday was a terrible, no-good, very bad day.

Today was one of our best days together in years.

Yesterday you were two little dragons and I was one very tired, down Mama.

Today we worked together, helped each other, enjoyed each other.

You two are my whole world and man are you ever a LOT OF WORK but days like today, they really do make it all worth while.

I love you, Mirthe and Anna, my M'lou and Annabean.