woensdag 31 december 2008
dinsdag 30 december 2008
Schaatsen
Heel Nederland stond vandaag op het ijs, wij dus ook. Voor de meiden de eerste keer op natuurijs, op een vijvertje hier in de buurt. Ik was bang voor drama's en koude teentjes en bevroren tranen, maar niks was minder waar. Ze zijn allebei natuurtalenten! Zit wel in de genen natuurlijk :-) maar ze vonden het geweldig. Anderhalf uur hebben ze geschaatst, en dan nog kregen we ze met moeite van het ijs. Anna ging wat makkelijker, want zij was moe en begon vaker te vallen -- bovendien waren er 'stoere jongens' aan het voetballen op haar stukje ijs en dus vond ze het een goed moment om te gaan. Mirthe wilde vanavond weer, in het donker, met haar zaklantaarn, maar dat vonden wij geen goed idee. Morgen dus weer ("Twee keer! 's Ochtends en 's middags!") en misschien 's avonds naar het ijsbaan hier in het dorp. We gaan Oud & Nieuw met z'n vieren vieren, dus dat zou een leuk tijdvervuller zijn, wachtend op 0.00 en Erics vuurwerk. (Eric vroeg aan de buurman of hij wat vuurwerk ging kopen dit jaar. Buurman antwordde: Daar heb ik toch de buurman voor :-)
Heel Nederland stond vandaag op het ijs, wij dus ook. Voor de meiden de eerste keer op natuurijs, op een vijvertje hier in de buurt. Ik was bang voor drama's en koude teentjes en bevroren tranen, maar niks was minder waar. Ze zijn allebei natuurtalenten! Zit wel in de genen natuurlijk :-) maar ze vonden het geweldig. Anderhalf uur hebben ze geschaatst, en dan nog kregen we ze met moeite van het ijs. Anna ging wat makkelijker, want zij was moe en begon vaker te vallen -- bovendien waren er 'stoere jongens' aan het voetballen op haar stukje ijs en dus vond ze het een goed moment om te gaan. Mirthe wilde vanavond weer, in het donker, met haar zaklantaarn, maar dat vonden wij geen goed idee. Morgen dus weer ("Twee keer! 's Ochtends en 's middags!") en misschien 's avonds naar het ijsbaan hier in het dorp. We gaan Oud & Nieuw met z'n vieren vieren, dus dat zou een leuk tijdvervuller zijn, wachtend op 0.00 en Erics vuurwerk. (Eric vroeg aan de buurman of hij wat vuurwerk ging kopen dit jaar. Buurman antwordde: Daar heb ik toch de buurman voor :-)
zaterdag 20 december 2008
vrijdag 19 december 2008
Breiseltjes
Nee, geen teken van leven van Norrie.
En ja, mijn schoonvader is uit het ziekenhuis -- wel met de mededeling dat hij ws een vorm van galblaaskanker heeft.
Dat we hier thuis nog niet in de kerststemming zijn, is te begrijpen. De kerstboom staat en alle knutseltjes zijn uitgestald en het ruikt heerlijk naar mandarijnen en kruidnagels, maar de sfeer wil nog niet komen.
Sinds een kleine maand doe ik vrijwilligerswerk bij het streekmuseum, hier in het dorp. Elke dinsdag, van 9.00 tot 15.00. De meiden blijven over en ik heb even een dag helemaal voor mezelf, met verplichtingen, heerlijk! Ik voel mijn hersens langzaam aan tot leven komen, alsof ze aan het ontwaken zijn. Ik doe een beetje van alles, PR maar ook de zalen stofzuigen of een doekje over de stoelen halen. Twee keer per dag hebben we koffie met z'n allen. Opeens heb ik collega's, iets wat ik al jaren mis.
En op die dinsdag is er altijd een moment voor mezelf, om even helemaal niks te doen. Zoals afgelopen dinsdag, toen ik de kleding van de nieuwe tentoonstelling (over de strenge winters van toen) ging fotograferen. Al dat heerlijke gebreide goed -- truien en sokken en wanten en mutsen -- buiten was het zo koud en binnen het museum zo heerlijk warm en stil. Ik kon wel duizend foto's maken, even alles van me afzetten en niet denken aan poezen die zoek zijn en dierbaren die ziek zijn -- gewoon Susan en al die heerlijke breiseltjes.
Nee, geen teken van leven van Norrie.
En ja, mijn schoonvader is uit het ziekenhuis -- wel met de mededeling dat hij ws een vorm van galblaaskanker heeft.
Dat we hier thuis nog niet in de kerststemming zijn, is te begrijpen. De kerstboom staat en alle knutseltjes zijn uitgestald en het ruikt heerlijk naar mandarijnen en kruidnagels, maar de sfeer wil nog niet komen.
Sinds een kleine maand doe ik vrijwilligerswerk bij het streekmuseum, hier in het dorp. Elke dinsdag, van 9.00 tot 15.00. De meiden blijven over en ik heb even een dag helemaal voor mezelf, met verplichtingen, heerlijk! Ik voel mijn hersens langzaam aan tot leven komen, alsof ze aan het ontwaken zijn. Ik doe een beetje van alles, PR maar ook de zalen stofzuigen of een doekje over de stoelen halen. Twee keer per dag hebben we koffie met z'n allen. Opeens heb ik collega's, iets wat ik al jaren mis.
En op die dinsdag is er altijd een moment voor mezelf, om even helemaal niks te doen. Zoals afgelopen dinsdag, toen ik de kleding van de nieuwe tentoonstelling (over de strenge winters van toen) ging fotograferen. Al dat heerlijke gebreide goed -- truien en sokken en wanten en mutsen -- buiten was het zo koud en binnen het museum zo heerlijk warm en stil. Ik kon wel duizend foto's maken, even alles van me afzetten en niet denken aan poezen die zoek zijn en dierbaren die ziek zijn -- gewoon Susan en al die heerlijke breiseltjes.
zondag 14 december 2008
Vermist
Noortje is zoek, al sinds vrijdagochtend. Het is zo koud buiten, en ze is maar een maand of 7, 8. We blijven hopen maar kunnen alle hulp gebruiken, dus duimen jullie hard mee?
Mijn schoonvader ligt ook sinds 5 december in het ziekenhuis. Ze weten niet precies wat ie heeft, iig heel veel last van jeuk en geelzucht. Ws iets met zijn lever of galbaas. Hij twee ingrepen achter de rug, om de gal door te laten, en dat lijkt een beetje te werken. Morgen heeft hij een CT-scan, dan weten we meer over waarom de gal niet zo goed wil lopen. We gaan regelmatig op bezoek -- ipv hij naar ons op de zondagmiddag, zitten we nu bij hem. De kinderen spelen in en om het bed en wij proberen zo goed mogelijk over koetjes en kalfjes te praten.
Al met al moeilijke dagen achter de rug, en misschien nog te komen. Daarom is het hier een beetje stil.
Ach lieve Noor, kom nou thuis! We missen je zo!
Noortje is zoek, al sinds vrijdagochtend. Het is zo koud buiten, en ze is maar een maand of 7, 8. We blijven hopen maar kunnen alle hulp gebruiken, dus duimen jullie hard mee?
Mijn schoonvader ligt ook sinds 5 december in het ziekenhuis. Ze weten niet precies wat ie heeft, iig heel veel last van jeuk en geelzucht. Ws iets met zijn lever of galbaas. Hij twee ingrepen achter de rug, om de gal door te laten, en dat lijkt een beetje te werken. Morgen heeft hij een CT-scan, dan weten we meer over waarom de gal niet zo goed wil lopen. We gaan regelmatig op bezoek -- ipv hij naar ons op de zondagmiddag, zitten we nu bij hem. De kinderen spelen in en om het bed en wij proberen zo goed mogelijk over koetjes en kalfjes te praten.
Al met al moeilijke dagen achter de rug, en misschien nog te komen. Daarom is het hier een beetje stil.
Ach lieve Noor, kom nou thuis! We missen je zo!
woensdag 3 december 2008
vrijdag 28 november 2008
Snoepje uitzoeken
Voor bij de koffie, 's middags. We bewaren onze snoepjes meestal in een klein Jip&Janneke bakje, maar na Sint Maarten moeten we tijdelijk uitwijken naar de oude rode broodtrommel die ik van mijn moeder kreeg, toen Eric en ik gingen trouwen. Het maakt zo'n mooi geluid, al die snoepjes in die trommel, als je je hand erdoor racet, op zoek naar dat ene snoepje...
Voor bij de koffie, 's middags. We bewaren onze snoepjes meestal in een klein Jip&Janneke bakje, maar na Sint Maarten moeten we tijdelijk uitwijken naar de oude rode broodtrommel die ik van mijn moeder kreeg, toen Eric en ik gingen trouwen. Het maakt zo'n mooi geluid, al die snoepjes in die trommel, als je je hand erdoor racet, op zoek naar dat ene snoepje...
donderdag 27 november 2008
Schimmenspel
Dit najaar mocht Mirthe beginnen op een echte knutselclub, opgericht door juf Gitta, bij wie we Mirthes verjaardagfeest hebben gehouden (het workshopje dan.) Ze maken elke maand een andere project -- een herfstkrans, gevlochten van tarwe, in september en een paard poppetje (voor een poppenkast) in october. Novembers project was dit prachtige schimmenspel -- ze hebben werkelijk alles zelf gemaakt -- van de schimmen en het 'theatertje' tot het verhaal. Mirthe had al een mooi verhaal, over een beer die verliefd werd op een vlinder maar het niet durfde te vertellen. Dit heeft ze uitgewerkt tot een heuse schimmenspel. Ik vind het prachtig. En Mirthe straalt helemaal, ze vindt het geweldig om te spelen.
Anna tekent ongestoord door -- het moet af voordat het verhaal afgelopen is, want dan zetten we de schoeen en zingen we en gaan we naar bed. En ze heeft de voorstelling wel tien keer gezien :-)
In de Pauze (ja we hebben zelfs een pauze, met drankjes en hapjes, pepernoten deze keer) mag Anna ook spelen. Ze vindt het zo magisch. Het spelen is leuk maar hoe het eruit ziet, aan de andere kant -- ze kan haast niet spelen want ze wil zo graag kijken. (En als je dat doet, dan vallen de schimmen weg. Hoe kan dat nou?)
In december gaan ze vilten, ik ben zo benieuwd!
Dit najaar mocht Mirthe beginnen op een echte knutselclub, opgericht door juf Gitta, bij wie we Mirthes verjaardagfeest hebben gehouden (het workshopje dan.) Ze maken elke maand een andere project -- een herfstkrans, gevlochten van tarwe, in september en een paard poppetje (voor een poppenkast) in october. Novembers project was dit prachtige schimmenspel -- ze hebben werkelijk alles zelf gemaakt -- van de schimmen en het 'theatertje' tot het verhaal. Mirthe had al een mooi verhaal, over een beer die verliefd werd op een vlinder maar het niet durfde te vertellen. Dit heeft ze uitgewerkt tot een heuse schimmenspel. Ik vind het prachtig. En Mirthe straalt helemaal, ze vindt het geweldig om te spelen.
Anna tekent ongestoord door -- het moet af voordat het verhaal afgelopen is, want dan zetten we de schoeen en zingen we en gaan we naar bed. En ze heeft de voorstelling wel tien keer gezien :-)
In de Pauze (ja we hebben zelfs een pauze, met drankjes en hapjes, pepernoten deze keer) mag Anna ook spelen. Ze vindt het zo magisch. Het spelen is leuk maar hoe het eruit ziet, aan de andere kant -- ze kan haast niet spelen want ze wil zo graag kijken. (En als je dat doet, dan vallen de schimmen weg. Hoe kan dat nou?)
In december gaan ze vilten, ik ben zo benieuwd!
dinsdag 25 november 2008
maandag 24 november 2008
Afzwemmen voor B
Zaterdag werd er afgezwommen voor de B-diploma.
Hier wacht ze samen met haar zwemvriendinnetje een beetje zenuwachtig af. Ze had eerder op de middag nog een kinderfeestje en was nogal moe, maar ze haalde het makkelijk. (De juffen laten haar ook altijd als laatste in het water springen, even kijken of ze iedereen kan inhalen. Zo ging het bij afzwemmen ook :-)
Zondag was er dus taart bij de koffie, ze wilde chocolade taart van de Hema. We gingen zaterdagochtend hem nog even halen (want 25% korting!) en toen Eric vroeg waar wij zo stiekem naartoe wilden :-) zei ik, "Oh de Hema..." waarop hij zei "Nee he..." waarop Mirthe zei "ECHT Hema, paps..."
Zondagmiddag heeft Mirthe zich feestelijk vermaakt, buiten in de sneeuw. Ze maakte hele mooie sneeuwballen en ging ze daarna allemaal platgooien, op de grond. Deze laatste mocht van mij in de diepvries, voor een zwoele zomermiddag.
Zaterdag werd er afgezwommen voor de B-diploma.
Hier wacht ze samen met haar zwemvriendinnetje een beetje zenuwachtig af. Ze had eerder op de middag nog een kinderfeestje en was nogal moe, maar ze haalde het makkelijk. (De juffen laten haar ook altijd als laatste in het water springen, even kijken of ze iedereen kan inhalen. Zo ging het bij afzwemmen ook :-)
Zondag was er dus taart bij de koffie, ze wilde chocolade taart van de Hema. We gingen zaterdagochtend hem nog even halen (want 25% korting!) en toen Eric vroeg waar wij zo stiekem naartoe wilden :-) zei ik, "Oh de Hema..." waarop hij zei "Nee he..." waarop Mirthe zei "ECHT Hema, paps..."
Zondagmiddag heeft Mirthe zich feestelijk vermaakt, buiten in de sneeuw. Ze maakte hele mooie sneeuwballen en ging ze daarna allemaal platgooien, op de grond. Deze laatste mocht van mij in de diepvries, voor een zwoele zomermiddag.
donderdag 20 november 2008
woensdag 19 november 2008
dinsdag 18 november 2008
Anna durft
Een jaar geleden zou dit ondenkbaar zijn: naast Meester Tjeerd staan (de directeur van haar school) lang genoeg voor een foto (ook al is het maar een klein stuk van je gezicht, je staat er op meid!) Van de week heeft ze haar eigen appelsap besteld ("Warme appelsap, niet uit de koelkast, maar van achter in de keuken"), betaald en opgehaald in de kantine van het zwembad. Ze was zo trots, ze glom helemaal. Ik viel bijna van mijn stoel, ik dacht dat de dag nooit zou komen.
Noortje groeit ook door, ze is inmiddels een half jaar en gaat als een echte dame naar buiten door het kattenluikje. Ze slaapt samen met Snippy in de bijkeuken en overdag, en in de avonden, zoekt ze regelmatig een warme schoot op. Meestal die van Mirthe. (Mirthe vindt het ook moeilijk om Noortje met de rest van het gezin te delen.)
Mirthe en Nynke maken stoomboten en pietjes (en Amerigootjes, van toiletrollen) in een roze middag, vorige week.
Een jaar geleden zou dit ondenkbaar zijn: naast Meester Tjeerd staan (de directeur van haar school) lang genoeg voor een foto (ook al is het maar een klein stuk van je gezicht, je staat er op meid!) Van de week heeft ze haar eigen appelsap besteld ("Warme appelsap, niet uit de koelkast, maar van achter in de keuken"), betaald en opgehaald in de kantine van het zwembad. Ze was zo trots, ze glom helemaal. Ik viel bijna van mijn stoel, ik dacht dat de dag nooit zou komen.
Noortje groeit ook door, ze is inmiddels een half jaar en gaat als een echte dame naar buiten door het kattenluikje. Ze slaapt samen met Snippy in de bijkeuken en overdag, en in de avonden, zoekt ze regelmatig een warme schoot op. Meestal die van Mirthe. (Mirthe vindt het ook moeilijk om Noortje met de rest van het gezin te delen.)
Mirthe en Nynke maken stoomboten en pietjes (en Amerigootjes, van toiletrollen) in een roze middag, vorige week.
maandag 17 november 2008
Boom
Ik heb deze boom gemaakt met de kinderen van Annas klas, tijdens de kinderboekenweek (ze hadden als thema gedichten over de herfst.) We hebben eerst op mooi dik papier verschillende bladeren (berk, eiken, ahorn...) getekend, en dan op de achterkant mooie herfstkleuren geverfd. Toen de 'schilderijen' droog waren hebben we ook nog gespetterd met verf en tandenborstels (altijd leuk met jonge kinderen :-) en een dag later heb ik, samen met de moeder van Annas vriendinnetje Maaike, alle blaadjes uitgeknipt en op een tak geniet met de naam van de kunstenaar erop (dus alle Anna blaadjes op Annas tak, alle Maaike blaadjes op Maaikes tak, enzovoort.) Van die takken hebben we dan deze boom gemaakt. Ik vind hem zelf erg goed gelukt en de kinderen zijn met recht heel trots op hun boom!
Ik heb deze boom gemaakt met de kinderen van Annas klas, tijdens de kinderboekenweek (ze hadden als thema gedichten over de herfst.) We hebben eerst op mooi dik papier verschillende bladeren (berk, eiken, ahorn...) getekend, en dan op de achterkant mooie herfstkleuren geverfd. Toen de 'schilderijen' droog waren hebben we ook nog gespetterd met verf en tandenborstels (altijd leuk met jonge kinderen :-) en een dag later heb ik, samen met de moeder van Annas vriendinnetje Maaike, alle blaadjes uitgeknipt en op een tak geniet met de naam van de kunstenaar erop (dus alle Anna blaadjes op Annas tak, alle Maaike blaadjes op Maaikes tak, enzovoort.) Van die takken hebben we dan deze boom gemaakt. Ik vind hem zelf erg goed gelukt en de kinderen zijn met recht heel trots op hun boom!
zondag 16 november 2008
Sinterklaas
We hebben dit jaar geen kachel, a la Jojoco maar een etalage (waarom, dat weet ik weer: ik had afgelopen juli in een opruimbui de oude stoffige kachel weggegooid, lampjes en al) zodat Sint al vanaf de stoep kan zien dat er hier schoenen worden gezet.
En geen eigengemaakte aftelkalendar, maar gewoon geleend/gejat van Madame ZsaZsa, een van de Belgische bloggers die ik volg, die schrijven alsof ze net uit een Hugo Claus roman zijn gestapt. Die Belgen.
Ergens in het Sinterklaashuis ligt een zak zout met Mirthes naam erop: we zullen morgenochtend zien of het brief dat ze geschreven heeft, op het nippertje voordat ze haar bed in moest, heeft geholpen. Jury's still out on that one. Volgens mij wankelt haar geloof ernstig en dat hebben we vandaag wel gemerkt. Ach meissie. Zoveel ztrijd in je, ik wou dat ik je rustig kon maken, dat ik het allemaal glad kon strijken en dat je weer vrolijk door het leven kon gaan. Maar die klus moet je zelf klaren.
We hebben dit jaar geen kachel, a la Jojoco maar een etalage (waarom, dat weet ik weer: ik had afgelopen juli in een opruimbui de oude stoffige kachel weggegooid, lampjes en al) zodat Sint al vanaf de stoep kan zien dat er hier schoenen worden gezet.
En geen eigengemaakte aftelkalendar, maar gewoon geleend/gejat van Madame ZsaZsa, een van de Belgische bloggers die ik volg, die schrijven alsof ze net uit een Hugo Claus roman zijn gestapt. Die Belgen.
Ergens in het Sinterklaashuis ligt een zak zout met Mirthes naam erop: we zullen morgenochtend zien of het brief dat ze geschreven heeft, op het nippertje voordat ze haar bed in moest, heeft geholpen. Jury's still out on that one. Volgens mij wankelt haar geloof ernstig en dat hebben we vandaag wel gemerkt. Ach meissie. Zoveel ztrijd in je, ik wou dat ik je rustig kon maken, dat ik het allemaal glad kon strijken en dat je weer vrolijk door het leven kon gaan. Maar die klus moet je zelf klaren.
Abonneren op:
Posts (Atom)