Day 12

Mijn ouders hadden foto's en andere memorabilia meegenomen deze keer, iets wat Mirthe en Anna heel leuk vonden. Oude schetsboeken, kleien beeldjes gemaakt in groep 8, een servies met bloemen die ik een keer vond, toen ik met mijn moeder aan het "antieken" was (rondsnuffelen in die kleine antiekwinkeltjes in Pennsylvania, waar mijn ouders toen woonden.) Ik had als studente helemaal geen geld maar was stapelverliefd op dat serviesje dus mijn moeder kocht het voor mij, ik zou haar terugbetalen een keer. Nooit gebeurd maar nu heb ik het toch! Het wordt ons "verjaardagserviesje."

Deze twee foto's hingen op de slaapkamer van mijn ouders, ik rond 18 maanden en dan samen met mijn broertje John, ik nog geen 3 jaar, hij misschien 9 maanden.

Als kind vond ik deze foto's zo mooi, deels omdat ze bij de kamer van mijn ouders hoorden en ik mocht daar eigenlijk niet zijn, dus het was extra spannend om even te gaan kijken. Samen met de verlovingsportret van mijn moeder en hun trouwfoto, ze leken zo mooi en zacht, al die foto's.

Nu ik zelf moeder ben, kijk ik met andere ogen. Bijvoorbeeld, naar dat scheurtje (linksboven) in de foto van mij alleen -- dat had ik zelf gedaan, stiekem die foto uit de lijst gehaald, ik moest het gewoon in mijn handen hebben. Het scheuren kan ik me niet herinneren, misschien is het gebeurt toen ik opkeek en mijn moeder zag. Als schrikreactie. Want echt, als kind was ik al zo -- ik maakte nooit mooie dingen kapot!