maandag 19 juni 2006
Ik zit hier met mijn handen in mijn haar, ik weet het echt niet meer. Ben geen leuke moeder en het was gewoon een K**DAG. Mirthe zeuren aan een stuk door vanaf 06.00, Anna grenzen aan het uitproberen vanaf 06.17, en ik de hele dag half in tranen, half in woede uitbarstingen. Het is tijd voor een blogbreak. Ik zie jullie over een tijdje.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
9 opmerkingen:
Als jij vindt dat je geen leuke moeder bent moet je nog maar eens al die foto's en verhalen terug gaan kijken en lezen die je hier geschreven hebt. Moet je maar eens nagaan wat een ontzettend lieve en geweldige steun je bent geweest voor anderen en vooral (voor mijn dan) een grote inspiratie van hoe iemand een goede moeder moet zijn.
Susan je hebt echt zoveel mooie dingen in het leven van je twee geweldige meiden gebracht, daar kan ik soms zwaar jaloers op zijn.
Ik heb iedere dag ruzie met mijn ettertjes hahaha maar ben er inmiddels zo aan gewend dat het me geen tranen meer oplevert. Ik ga tegenwoordig gewoon de confrontatie aan en dan maar even een minder lieve moeder hoor. Voor mijn gevoel in ieder geval dan.
Want zojuist een paar uur geleden heb ik Noah naar boven gestuurd omdat ze weer eens weg was gelopen, heeft ze geloof ik haar deur vol deuken getrapt uit boosheid omdat ze wilde zwemmen bij haar vriendje, maar bleef ik stug volhouden. Ze vond me vast de ergste moeder van de hele wereld.
Maar tijdens het eten keek ze me aan en zei ze "Mama jij bent de allerliefste mama van de hele wereld" en ik moest alleen maar lachen en dacht "Kind...ik ben een heks maar ik vind het fijn dat ik voor jou de liefste mama kan zijn!"
Misschien moet je gewoon accepteren dat het gezinsleven niet altijd over rozen kan gaan en dat mama's niet altijd de allerliefste zijn en dat ook een boze mama een goede moeder is.
Wat ik van jou zie en lees geeft mij enkel de indruk dat je het super doet! Dus please geen stop, maar laat me die foto's zien en die prachtige verhalen lezen, ze geven mij altijd weer een beetje inspiratie om wat liever te zijn.
JIJ geen leuke moeder?
Meid, jij bent wat in het woordenboek naast het woord 'moederschap'staat. Kijk maar:
moe·der·schap (het ~)
1 het moeder zijn => materniteit
2 susan, moeder van mirthe en anna
bron: vandale.nl
;)
Kom je gauw weer terug?
Susan, pas als jij een definitie kan geven van wat een leuke moeder is en dan ook nog één moeder op aarde die aan die definitie voldoet, mag jij zeggen dat je geen leuke moeder bent.
Overigens is het wel herkenbaar het zeuren en zuigen en emmeren en etteren. Probeer dan maar eens de hele dag leuk en geduldig te zijn. Los van de vraag of dat nu is wat kinderen nodig hebben?!
Maar als jij meer rust vindt in een blogbreak dan gun ik het je van harte. Jou kennende zal je een halve algemene computer break inlassen. Maar vergeet niet dat ook de internet wereld (en al het moois wat je er kunt vinden) niet de realiteit is. Lees de 'echte' blogs er maar op na (bijvoorbeeld die van Jo met haar partijtje). We bloggen bijna allemaal om de mooie momenten in het leven vast te kunnen houden en dan terugkijkend zien we natuurlijk een vertekend beeld. Maar dat geeft niet; we hebben het nodig om onszelf af en toe voor de gek te houden.
Maar niet als het gaat om geen leuke moeder zijn. Want dat ben je per difinitie wel, omdat jij voor Mirthe en Anna de allerallerallerleukste moeder bent die ze zich maar kunnen voorstellen!
Susan,
Ik lees al een tijdje je blog (ooit viavia eens opgekomen, nog niet eerder een reactie achtergelaten) en ik vind jou een GEWELDIGE moeder. Zo open, bewust, creatief, lief, noem maar op. Jouw Blog is voor mij op vele manieren een inspiratiebron, de manier waarop je schrijft en nadenkt over de dingen, je creativiteit, de smaakvolle manier waarop je de tafel dekt, de jaarfeesten voorbereidt en viert, noem maar op. Ik hoop dat je je snel weer een stuk beter voelt en terugkeert op je blog, ik kijk er naar uit. Sterkte!
Kijk Sanne,
Bij moeilijke periodes moet je juist even een 'liefvoorjekinderen' break nemen en juist gaan bloggen! Ik lees alle commentaren en ben een beetje ontroerd. Ze zijn allemaal meer dan waar!
Gewoon even lief voor jezelf zijn, dat helpt vaak het allerbeste. En als dat inhoudt dat je even niet blogt, prima! Maar kijk nog maar eens naar je logs van de afgelopen periode. De liefde straalt ervan af. De liefde voor je kinderen, maar ook je liefde voor de mooie details in het leven. En volgens mij is dat een van kenmerken van een goede moeder!
Maar goed, net zoals jij ook maar een mens bent en het af en toe zat bent, zijn je kinderen ook af en toe mensen, die hele dagen kunnen zeuren. Morgen gaat het vast weer een stukje beter!
En volgens mij heeft iedere moeder ook af en toe 'Even Vrij Zijn van Moeder Zijn' nodig! Kijk maar naar wat ik dit weekend verzuchtte op ons forum....
Hoi Sanne,
ik kan me alleen maar aansluiten bij bovenstaande (of onderstaande?) woorden; wat ik dacht is al prachtig verwoord en zeker de waarheid.
1 toevoeging die ik laatst las in een column van Karin Glastra-van Loon (vrouw van de overleden schrijver) ging ongeveer zo "ik ben lang niet zo'n hippe en actieve moeder als ik altijd gedacht had te zijn."
En dat is het misschien met jou (mij, iedereen?), we hadden ons het moederschap gewoon (af en toe) anders voorgesteld... maar pas als je echt moeder bent merk je wat er allemaal bij komt kijken en dat maakt je juist een moeder. Een goede moeder hoor! Denk je dat een moeder die alleen maar leuke dingen doet beter is voor haar kinderen? (bijvoorbeeld Maxima met allerlei bedienden om haar te ondersteunen, als dat gebeurd, ik noem maar wat).
Juist ook door botsingen en strubbelingen en erna weet leuke dingen doen onstaat een band; in voor- en tegenspoed. Jij bent goed!
Liefs, Angelique
PS als jij perfect bent krijgen je kinderen vast complexen omdat jij het altijd beter kunt en weet... uit onderzoek blijkt dat de 'good-enough' moeder het beste is.
Naar hé als je de helde dag moppert. Heel herkenbaar ook (al zijn we natuurlijk beide geweldige moeders ;-)
Even pas op de plaats maken en niet te veel willen doen en dan waait het wel weer over... Sterkte!
Susan,
Ik lees jou blog al een tijdje maar geef niet vaak commentaar. Ik Ik wil je maar even zeggen dat ik jou door het lezen van jouw blog heb leren kennen als een heel warme, lieve, inspirerende en creatieve mama en ik ben er zeker van dat je kinderen je aanbidden! Ik ben zelf moeder van een dochtertje van 6 jaar en ik voel me af en toe ook geen goede moeder, vooral als ik mijn zelfbeheersing verlies en kwaad uitvlieg omdat het niet loopt zoals ik het wil... Daarna voel ik mij schuldig en mislukt... Maar eigenlijk is het gewoon menselijk en moeten wij, moeders, stoppen met onszelf schuldgevoelens aan te praten! Niemand is perfect en wat vooral telt is de liefde die we in ons hart voelen voor onze kinderen! Ik denk ook dat het goed is dat kinderen zien dat wij niet perfect zijn, dat geeft hen namelijk meer ademruimte.
Susan, neem even tijd voor je zelf om wat tot rust te komen en ik hoop dat je binnenkort weer zin hebt om te bloggen!
Groetjes,
Hilde
Een 'zo'n-dag... Hopeloos. Regelmatig kijk ik op zulke dagen terug. Voor mij zijn ze dan niet leuk (op z'n zachtst) maar de kids merken het verschil niet eens! Het is en blijft hard werken, opvoeden, maar joh, je krijgt er ook zoveel moois voor terug, toch?? Sterkte met 'zulke' dagen...
Een reactie posten