Pake en Beppe zijn binnenkort jarig. En als je kado ook over de grote oceaan moet, moet je wel op tijd beginnen.
Deze hartjes zijn zo typerend voor mijn meisjes, van waar ze nu zijn in hun ontwikkeling maar ook van hoe ze zijn, hun karakters.
Wilden allebei een hartje, want dat was het mooiste.
Maar Mirthe had gelijk een beeld in haar hoofd van hoe het eruit moet zien. Paars, roze, rood en geel. Ze voert dat dan rap uit. Heeft na korte tijd niks meer in haar eigen schaaltje liggen, dus MOET in de grote blik graaien. En heeft zo de meeste kraaltjes van iedereen.
Anna kan het helemaal niet schelen wie de meeste kraaltjes heeft. Die gaat steeds drie kraaltjes van hetzelfde kleur uitzoeken, en legt ze voorzichtig en met ademnemend geduld naast elkaar. Ze gebruikt ook alle kleuren die er zijn -- geen herhaling. Zegt zachtjes de kleur van de kralen, diep in een dialoog met zichzelf, en merkt niks van haar omgeving. Nadat ze alle kleuren heeft gebruikt is ze klaar. Ik vul de volgende rij van het hartje in met een kleur die ik zelf mag kiezen, het maakt Anna niks uit. (Met twee rijtjes kralen hebben we genoeg om te strijken en is haar kado af.) Maar al voordat ik de kleur heb gekozen is ze weg, druk in de weer met haar Kringloop pop. Kleine poppenmoeder.
5 opmerkingen:
Prachtig hoe je dat omschrijft en het verschil tussen je meiden. Leuk om te zien en super leuk idee ook voor pake en beppe. Met het bijbehorende verhaal is het een cadeau die niet in geld is uit te drukken!
Mooi beschreven weer Sanne!!
De hartjes van de strijkkralen zijn hier ook favoriet en na jouw verhaal zal ik de volgende keer nog beter opletten op hoe ze gemaakt worden, alhoewel ik me nu bedenk dat ik dat van de meeste kinderen eigenlijk wel weet en het zegt inderdaad wat over ontwikkeling en karakter.
Ja, ik wilde net schrijven dat je dit verhaal erbij moet doen! Geweldig!
Leuk is dat om te zien he, hoe dat ook verandert, hoe ze omgaan met de strijkkralen. Isa vindt het heel leuk om patronen na te maken van plaatjes, maar verzint nu haar eigen tekeningetjes, die ik met moeite herken. Poppetjes gemaakt in zo'n hartje zijn nou eenmaal lastig te herkennen.
Lotte vindt het proces voornamelijk leuk. Die is altijd blij aan het meedoen, maar ze heeft nog nooit een werkje afgemaakt. Altijd floepen de kraaltjes er weer uit en gaat ze vrolijk weer opnieuw beginnen. Dat gepriegel vindt ze gewoon het leukste van alles.
My oldest, Seb, is crazy about the melty beads. I just ordered a whole lot for him and an 'idee' book from Hama for his birthday.
When I got the first ones for him I thought that maybe they were a 'girl' thing and he wouldn't like them. I was wrong - he loves them.
He also chooses his colours very patiently and carefully. He looks at the instructions and copies the colours exactly. Then for the next one he changes the colours and finally, there is a wild explosion of colour. Joe, the youngest, doesn't want his to look like the 'voorbeeld' at all - he just takes whichever bead is closest and fills the shape with them.
It's a wonderful activity for little people.
I loved your description of the way each your your girls approaches the task.
Ha Sanne, raad eens.....Lisan pakte steeds 3 kralen van dezelfde kleur achter elkaar en dan een andere kleur..... toevallig he?!
Na een paar kleuren ging ze verder met voornamelijk roze met andere kleuren er af en toe tussendoor tot het helemaal vol was.
Jorn wil steeds voorbeelden uit een boek namaken op een of twee grote vierkanten, helaas verteld hij zich regelmatig... maar hij houdt dan wel vol met verplaatsten tot het klopt.
Groetjes Angelique
Een reactie posten