Ehm... special moment: lange, regenachtige dag, met kinderen die uitgekeken waren op hun binnenspeelgoed (hoe is het MOGELIJK). Anna niet geslapen tussen de middag, zoals ze eigenlijk moet. Veel gekibbel en gekrabbel, vooral aan tafel, waardoor alle maaltijden erg ongezellig werden. Ikzelf ook erg moe en afwezig, vooral met dingen in mijn hoofd. Eric die twee dagen achter elkaar laat thuis was, dankzij OR vergaderingen (hij had ze dus zondagavond voor het laatst wakker gezien!)
De boel dus vroeg in bad gedaan en daarna tegen alle principes in mochten ze op onze slaapkamer een dvd kijken. Zodat ik knockout op mijn eigen bed mocht liggen en even geen mama hoeft te zijn.
Ik had Muis of Nijntje ofzoiets erop moeten zetten, maar het werd Bambi 2. Ik wist dat ze (mn Mirthe)daarvan verdrietig zouden worden maar ik had even geen mamaverstand meer.
Na een tijdje werden ze stiller en stiller en werd de sfeer zo anders (dan dat superlevendig dat ik van ze gewend ben) dat ik dacht, dit moet ik even vastleggen. Fototoestel dus gepakt en ongeveer 100 foto's gemaakt. Allemaal erg mooi en tegelijk droevig.
Ik heb dus een dubbelgevoel bij deze foto's -- aan de ene kant prachtig mooi en een andere kijk op mijn kinderen. Aan de andere kant, niet bepaald een hoogtepunt van het mama-zijn. Een dag waarvan ik meer had kunnen/moeten maken.
2 opmerkingen:
Wat een prachtige foto's Susan! Op wat voor speciaal moment heb je die kunnen maken?
Echt, bewaar bewaar bewaar foto's!
groetjes
Fleur
Ik heb je getagged als je dat wilt natuurlijk.
Ehm... special moment: lange, regenachtige dag, met kinderen die uitgekeken waren op hun binnenspeelgoed (hoe is het MOGELIJK). Anna niet geslapen tussen de middag, zoals ze eigenlijk moet. Veel gekibbel en gekrabbel, vooral aan tafel, waardoor alle maaltijden erg ongezellig werden. Ikzelf ook erg moe en afwezig, vooral met dingen in mijn hoofd. Eric die twee dagen achter elkaar laat thuis was, dankzij OR vergaderingen (hij had ze dus zondagavond voor het laatst wakker gezien!)
De boel dus vroeg in bad gedaan en daarna tegen alle principes in mochten ze op onze slaapkamer een dvd kijken. Zodat ik knockout op mijn eigen bed mocht liggen en even geen mama hoeft te zijn.
Ik had Muis of Nijntje ofzoiets erop moeten zetten, maar het werd Bambi 2. Ik wist dat ze (mn Mirthe)daarvan verdrietig zouden worden maar ik had even geen mamaverstand meer.
Na een tijdje werden ze stiller en stiller en werd de sfeer zo anders (dan dat superlevendig dat ik van ze gewend ben) dat ik dacht, dit moet ik even vastleggen. Fototoestel dus gepakt en ongeveer 100 foto's gemaakt. Allemaal erg mooi en tegelijk droevig.
Ik heb dus een dubbelgevoel bij deze foto's -- aan de ene kant prachtig mooi en een andere kijk op mijn kinderen. Aan de andere kant, niet bepaald een hoogtepunt van het mama-zijn. Een dag waarvan ik meer had kunnen/moeten maken.
Een reactie posten