"Later word ik boerin," zegt Mirthe, als we aan tafel zitten te kleuren. "En ook nog buurvrouw van Fenna. En van Nynke. We worden alledrie boerinnen."

"Ga je dan met een boer trouwen?" vraag ik, stiekem blij dat ze niet langer bus chauffeur wil worden. (Niks mis met bus-chauffeur-zijn, ik wil alleen niet denken aan Mirthe achter de stuur van een auto, laat staan een OV-bus.)

"Nee, dat hoeft niet. Ik kan ook alleen wonen."

"En je kindjes dan? Krijg ik geen kleinkinderen?"

"Mam, ik heb geen tijd voor al die luiers. Ik ben boerin."