De laatste paar dagen hebben Anna en ik een dutje gedaan, ' s middags, als we terug zijn van Mirthe naar school brengen. Anna vroeg er om zelf -- ik dacht dat we nooit meer een middagslaapje zouden doen, maar zij had andere ideeen. "Mama? Zullen we de kleine slapie op jouw grote bed doen? Met Leeuws? En mijn eigen deken? En mijn grote meid kussen? Alsjeblieft?" Nou vooruit dan :-)

Maar vandaag, woensdag, was er geen tijd voor slapen, met Mirthe 's middags thuis. Bij 17.00 had Anna het dus helemaal gehad. Ze wilde het liefst daar op de bank gaan slapen. We hebben haar wakker gehouden, best wat warme eten in haar gekregen (hartige taart, ik sta paf) en dan lekker vroeg naar bed.

Maandag was Pake jarig. Anna heeft daar aan zitten denken, blijkbaar, de hele dag, en nacht, want dinsdag toen ze wakker werd riep ze meteen: "Mama! Ik vond Pakes feetsje eigenlijk best stom! Want weet je, er was helemaal geen feestje!" Arme meid. Had zich zo verheugd op een stukje taart ofzo :-)