Hoofdpijn. Saridonnetjes geslikt en nu maar even wachten, even een kwartiertje stilte...
...16.45, op het grote bed van mama en papa:
Anna: Ik kom even bij je liggen, Mama.
Mama: Lief hoor!
Anna: Wacht effe, ik zet de ven-ti-la-tor aan!
Mama: Lekker, want het is zo warm, he?
Anna: Ja, zo warm.
Mama: Zo, lig je lekker meissie?
Anna: Ja, op je arm. Zo ga ik even slapen. (Doet ogen even dicht.) WAKKER!
Mama: Mmmmm.
Anna: Ik ga je aaien, Mama.
Mama: Is goed meis.
Anna: Vind jou lief, Mama.
Mama: Ik vind jou ook lief.
Anna: Ik ben altijd bij je, weet je dat?
Mama: Wat ben je toch een lieverd.
Anna: Nee, Mama, dat moet JIJ zeggen: "Ik ben altijd bij je."
Mama: Oooooh. Ben altijd bij je, Anna. Hier -- in je hart. (Leg mijn hand op haar hart, zoals altijd, en geef haar kusjes op haar erbse parese arm, en in haar nekje, waar het altijd zo lekker ruikt.)
Anna: Anna grote meid!
Mama: Mijn grote meid!
Anna: Ik ben altijd bij je, Mama. Hier -- in je hart.
5 opmerkingen:
Oooh, dit is zo lief, ontroerend Sanne.
fem
Kostbaar en onvervangbaar!
Oh.....
Oh, dat is echt ontroerend.
En ik ben op kantoor.
Stommerd. :p.
Superlief!
Tranen in mijn ogen... wat LIEF!
Voor zo'n uitspraken, daar doe je het toch voor (ook al die minder-leuke-moeder-momenten), dan weet je dat het goed is samen.
Een reactie posten