Vandaag is de eerste dag dat ik heel voorzichtig kan zeggen dat we allemaal min of meer over die griep zijn. Jezus Jozef en Maria het was me er eentje. Ik kreeg het als laatste en vrijdag was voor mij de dieptepunt -- keelpijn alsof je scheermesjes aan het slikken bent, en dat gevoel alsof je botten van beton zijn gemaakt. Ben die dag gelijk met Anna naar bed gegaan (Mirthe logeerde bij Pake en Beppe) en zaterdag werd ik wakker na 13 uur redelijke slaap en voelde me een stuk beter. Ik kon in ieder geval een begin maken aan Het Opruimen, dat altijd na zo'n uitziekweek moet gebeuren. Ik laat dan echt alles liggen. Het was acht dagen sinds ik voor het laatst had gestofzuigd. En er waren geen theekopjes meer. Ik begon met deze vensterbank, want die vrolijkt me altijd zo op -- ik voel me net als die broze zonnebloemen, beetje wiebelend op de benen, gezicht naar de zon. De lente komt eraan. We laten deze winter en haar weken van koorts, buikgriep, keelpijn, snot en hoest gewoon achter ons.
