Een paar jaar geleden, toen ik nog maar een kind had en dus veeeeeeel meer tijd, heb ik deze huisjes gemaakt van melkpakken. Alle raampjes voorzichtig (in het begin, tenminste) uitgesneden met een mesje, pakken wit geverfd, kaarsje erin. De "effect" was prachtig maar ik doe het niet nog een keer.

Anna heeft de "overal-aanzitten/mamas-grenzen-leren-kennen" fase bereikt, mooi op tijd als ze over een maand een echte peuter wordt. Niks mis met de ontwikkeling daar, lieve mensen. Maar het betekent ook dat ik gewoon helemaal geen tijd voor mezelf heb, om iets alleen te doen, want nu doen Anna en ik bijna alles samen. Laat ik haar alleen, dan kan na twee minuten weer iets opruimen. Soms is dat oke, maar deze maand is beredruk en ik maak het mezelf wat makkelijk, om de confrontatie een beetje te vermijden. Na de feestdagen, als ik weer gewoon twee dagen (buitenshuis) werk, dan gaan we juffie Anna aanpakken.

Anna geeft ook aan dat ze weet wanneer ze moet plassen en poepen, en ze wil dat graag op de wc doen. (We doen hier niet aan potjes.) Heeft iemand (met erbse parese ervaring) een tip (of zeventien) over hoe dat gaat met een ep kind? Ze is rechtshandig, haar aangedane kant. Het is ook de kant waar de wc-rol is. Hoe moet dat met papier afscheuren en afvegen enzo? (Of moet ik tot haar 10e haar blijven helpen? Nee, he?)