We hebben dit jaar geen kachel, a la Jojoco maar een etalage (waarom, dat weet ik weer: ik had afgelopen juli in een opruimbui de oude stoffige kachel weggegooid, lampjes en al) zodat Sint al vanaf de stoep kan zien dat er hier schoenen worden gezet.
En geen eigengemaakte aftelkalendar, maar gewoon geleend/gejat van Madame ZsaZsa, een van de Belgische bloggers die ik volg, die schrijven alsof ze net uit een Hugo Claus roman zijn gestapt. Die Belgen.
Ergens in het Sinterklaashuis ligt een zak zout met Mirthes naam erop: we zullen morgenochtend zien of het brief dat ze geschreven heeft, op het nippertje voordat ze haar bed in moest, heeft geholpen. Jury's still out on that one. Volgens mij wankelt haar geloof ernstig en dat hebben we vandaag wel gemerkt. Ach meissie. Zoveel ztrijd in je, ik wou dat ik je rustig kon maken, dat ik het allemaal glad kon strijken en dat je weer vrolijk door het leven kon gaan. Maar die klus moet je zelf klaren.
4 opmerkingen:
Hoi!
't Ziet er echt gezellig uit, die etalage!!
Hier ook veel "Hoe kan dit? en waarom dat? en hoe doet ie dat dan????" vragen....
Groetjes Angelique
Och Sanne, wat is dat een gezellig gezicht!
Hopelijk kan ze nog even langer blijven genieten van het feit dat er een Sinterklaas is. Maar ik denk dat we dicht bij het 'onthullen' komen onderhand met onze oudsten.
Leuk hoor, wat maken jullie er toch allemaal weer een happening van, zeg. Heb wel slingers gekocht, maar die wilde ik een paar dagen voor pakjesavond op gaan hangen. En hier in huis dan weer wel een echte open haard, dat dan wel. En inderdaad... al die vragen. Lorenzo vannacht om 3 uur en 5 uur al wakker van de spanning, helemaal opgetogen naar de schoen gaan kijken en later aan het ontbijt zeggen: of jij hebt dat er gewoon in gestopt, mam... dat kan natuurlijk ook! Pffffff
Wat kán je dat toch goed, Susan! Wow!
Nou ja, ik geniet ook al van de gezelligheid bij ánderen thuis ;o))))
Mirjam :o)
Een reactie posten