Kinderfeestje

Mirthes kinderfeestje had een lichte paarden-thema. Niet heel erg doorgedacht, het gebeurde gewoon. Haar aftelkalendar dit jaar was een reeks paardenkoppen, en ze vond hem zo mooi dat we hem hebben gerecycled voor het feestje, wat anderhalf week later plaats vond. Het paard van haar verjaardag hebben we op de deur geplakt, als welkom:


En alle meisjes hadden een naamplaat van een paard, wat lint en een speldje. Mirthe heeft de namen opgeschreven. (Daarna een hele poos hyper-de-pieper door het huis gerend, met verschillende paardjes -- "Kijk, ik breng Nynke terug naar de stal," of "Nog even harder draven, Famke!" -- maar ik had zoveel feeststress dat ik gewoon blij was dat ze ergens mee bezig was.)


Als hoofdtraktatie had ik stokpaarden gemaakt, van mooi karton en crepe papier, gekleurde nietjes (Hema), verschillende lintjes en... glitter. Uiteraard. Het stokje was een roze zuurstok van de Hema, dat wou Mirthe heel graag.


Bij de Action had ik van die lichtgevende armbandjes gekocht, daar zijn meisjes van 7 jaar dol op. Mamas minder zo, maar goed, ik was ook ooit in een ver verleden 7 jaar.


Alle paardjes wachten op hun meisjes.



Achter op de naamplaatjes had ik een cijfer geschreven, en in een schaaltje opgevouwen stukjes papier met dezelfde cijfers. Mirthe maakte een papiertje open en het meisje met dat cijfer mocht haar kado geven. (Dit vond iedereen veeeeeeeel leuker dan vorig jaar, toen we ballonnen prikten en iedereen schrok en sommigen gingen huilen. Nou, allemaal een jaartje ouder en wijzer.)


Na het openen van de kados maakten we een speurtocht door de buurt. Mirthe en ik hadden de avond ervoor met stoepkrijt een route getekend, allemaal hoefijzers -- we moesten de hoefijzers volgen en onderweg onze ogen openhouden voor nog meer van die paardjes, dezelfde als de naamplaten. Er waren er negen, en achterop elke paard was een letter -- en die letters bij elkaar maakten een woord. En dat woord was knutselen!


We hadden een workshop vilten bij een boerderij/muziekherberg/poppentheater hier in de buurt. Onze speurtocht eindigde voor de deur van het atelier. Het was super, de meisjes vonden het zo leuk. Ze hebben vlinders gevilt (Jullie dachten zeker dat we paarden gingen maken, ha. Daar had ze wel een leuk project van, paarden, maar vanaf een jaar of negen. Ander feestje dus.)



Na de workshop moesten we nog naar huis lopen. Iedereen was wel heel erg moe en warm. We hadden nog een ding op het agenda staan: snoephappen. (Mirthe wilde geen andere spelletjes!) Ik had dit jaar leuke Hello Kitty spekkies gevonden, per stuk ingepakt, dus waterproof. Ik heb ongeveer vijftig spekjes in het babybadje gedaan, badje buiten op de tuintafel, en happen maar. O wat vonden ze dat heerlijk. Lekker koel water, lekker snoephappen, beetje springen op de trampoline, dan nog een cakeje eten, wat ranja drinken. Het was een leuke, relaxed afsluiting van het feestje. (3,5 uur in totaal, de tijd vloog erbij!) We hadden prachtig weer en Mirthe vond het een topfeest. "Precies wat ik wilde, Mama." Graag gedaan meissie.



Later op de avond, toen alles opgeruimd was, heb ik nog twee vlinders gevilt (ik heb de meisjes geholpen tijdens de workshop) voor de juffen van Mirthe en Anna, als afscheidkado. Die vielen ook erg in de smaak!