Het was moeilijk om een traktatie te verzinnen die niet te kerstachtig was, en niet te veel tijd vroeg, want ik had die niet. Anna, in tegenstelling tot Mirthe, probeerde na 5 december de Kerstman naar binnen te slepen (lukte niet, maar ze deed wel een poging.) Ik besloot dat ze even Kerstvrouw mocht spelen, zolang ze niet te rood/groen deed. Dus we pakten kleine cadeautjes (doosje kleurpotloden van de Hema, dank je wel Francine voor het idee) mooi in, schreven kerstkaarten, en deden er een zuurstokje bij. Met lintje. Want dat hoort zo, aldus de Kerstvrouw.