Anna's eerste kinderfeestje hebben we gehouden op de donderdagmiddag (als groep 1 vrij heeft, en grote zussen in groep 3 niet. Dat was makkelijker voor mij, al leverde het heel wat tranen op bij Mirthe. O wat oneerlijk!) Anna had vrienden van zowel de peuterspeelzaal als haar klas uitgenodigd, en de mama's, brusjes, en oppaskindjes mochten allemaal mee. Dat vonden wij gezelliger, en minder eng voor die kleine meiden.

Het was een verkleedfeestje, ze konden verkleed komen, maar ze konden ook wachten totdat ze hier waren, want wij hebben heel wat verkleedkleertjes! Toch kwam elk meisje of jongen prachtig verkleed aan -- foto's maken lukte totaal niet, er was geen stilstaan te vinden die dag. Iedereen was het vergeten, en terecht :-)

Na het openen van de kado's (wat was ze mooi verwend!) en het uitblazen van kaarsjes (en een beetje taart eten, daar had niet iedereen zoveel zin in, hihi) was het tijd om te spelen. Ze hebben beneden in het speelhuisje gespeeld, ze hebben zich verkleed, ze hebben met de treinen gespeeld, en toen verdween de hele roetemetoet naar boven om op bedden te springen en muziekinstrumenten te "spelen" en zo konden de mama's beneden lekker kletsen en hun oranjekoek op eten.

Veel te vroeg was het al tijd om de grote zussen en broers op te halen van school, en het feestje was voorbij. We vonden het zeer geslaagd, en lekker relaxed. En Anna voelde zich helemaal jarig. Dat was ons streven :-)

Anna gaf als bedankje aan haar gasten een boek, Prinsessen en hun Kleren, waarin je een heleboel kleertjes kunt vinden en twee prinsessen, en een heel klein beetje verhaal. En nadat je alle jurken en schoentjes en kroontjes eruit hebt gedrukt, blijft er niet veel over van het boek, maar dit terzijde. De meiden vinden het geweldig, dat tutten en combineren met van alles. Er is ook een template waar je je eigen kleertjeskunt ontwerpen, dat ga ik van de week regelen. Bij de drukker hier in het dorp laten copieeren op karton en dan lekker kleuren en knippen, en misschien wat glitter. Ja, wel glitter. Dat is lang geleden en we zitten alle drie een beetje in een winterdip :-)

Natuurlijk was er ook een boek voor Mirthe, ook al was ze niet op het feestje, en vandaag na de kerkdienst hebben ze wel een uur lang gespeeld met de prinsessen en hun kleren.

Anna met haar pop -- lief he, hoe ze haar eigen meest dierbare knuffel (Leeuw) naast de pop instopt!

Ze heeft een hele poos in Het Huisje gespeeld, toen het even teveel fijne motoriek werd aan tafel daar met Mirthe.

Je moet zo stilletjes zijn, anders schrikt ze uit haar spel -- en boos dat ze dan wordt! Pfoe!

Alweer 4 jaar!




De reisweg en pop zijn haar grote kado's -- de reisweg van een nieuw winkeltje hier in het dorp (gevaarlijk, zoveel moois zo dichtbij) en de pop van Maaike at Pietertje Appelpit (zie de link hier rechts onder "Just Found") Voor de pop heb ik zondagavond nog een inbakerdoek gemaakt -- drie Hema luiers doorgestikt en met bloemetjes vast gemaakt, en dan de kanten netjes gemaakt... heeft me een uur of drie gekost en Anna was er zo blij mee. Ze is zo'n poppenmoeder die altijd haar kindjes lekker instopt, of rond draagt in een doek.

Hier al onze kado's, toen het eindelijk een beetje licht was buiten. Heb Mirthe en Anna en de traktaties naar school gebracht, en dan thuis lekker met een kopje thee alles weer bekeken. Het was een rustige, mooie ochtend en ik heb veel gedacht aan hoe alles zo anders is, dan die 22 januari vier jaar geleden.


Wanten van Beppe -- ik heb de koord meteen gemaakt, Mom, want Anna is in twee weken tijd al drie paar wanten kwijt op school!

Theeserviesje (jaja, van de Hema!) was een groot succes -- Anna drinkt er talloze kopjes lauw waterthee uit (heel fijn want het is niet zo'n grote drinkster) de hele dag door!


Haar verjaardagstafel -- met babushka's die Sinterklaas toevallig in Praag heeft gekocht :-)

Mirthe was op slag verliefd op de pop en heeft er de eerste dag het meest meegespeeld. "Het lijkt net een echte baby, mama!"
De kersverse poppenmoeder kijkt goed (over haar vier kopjes thee) hoe het bezoek omgaat met haar kindje...

Tante Mirthe. Je zou haar bijna een beschuit met muisjes willen geven :-)

Anna wilde koekjes weer trakteren -- deze keer heb ik de recept uit de kerst-Margriet gebruikt, de koekjes zijn niet zo zoet/boterig en dat is fijn met al die glazuur en roze suiker en mooie versiertjes :-) In de middag, toen Mirthe en Anna weer op school zaten, heb ik eerst een uur geholpen met spelletjesmiddag (kleine bofkont had echt een leuke dag op school op haar verjaardag!) en dan eenmaal thuis nog een kopje thee en heb ik ongeveer 57 foto's gemaakt van de drie overgebleven koekjes. En een beetje gespeeld met het theeserviesje. Heel klein beetje he. Niet dat ik hem zo mooi vind dat ik eigenlijk mijn eigen rood-met-witte-stippen-theeserviesje zou willen hebben. O nee.






Aan het einde van de middag kwam de zon tevoorschijn. Zo! Dat was even schrikken! Was vergeten hoe de zon zo een mooie schaduwen kan maken :-)

Na school ging Mirthe bij een vriendinnetje spelen en hadden Anna en ik het rijk alleen. Hier zit ze te kletsen met Opa...

En nog een mooie ketting gemaakt van haar Lilifeekraaltjes...


Het was een mooie dag, voor een mooie meid. We houden van je, Anna!

There she goes

Op een steenkoude winterochtend is ze begonnen op de basisschool. We fietsten met z'n drieen in het donker naar school en ik kon het niet geloven, dat ik haar daar zou achterlaten, met de allerliefste juf van de hele wereld dat wel, maar toch. Mijn kleinste kleine meid.

Ze liep dapper naar binnen, hing haar jas aan de kapstok, naast die van Silvia. Deed haar beker en fruithap op de juiste plekken en vond al snel haar stoel, met haar naam en een plaatje van Muis. Een gele. En dat vind ze nou net zo'n mooie kleur!

Er volgde een moment van verlegenheid, toen ze het in de gaten had dat ze voor de klas zat, zo daar naast juf Elly. En al die andere kindjes maar kijken naar haar!

Maar dat was snel afgelopen, en ze had ook al genoeg van de mamarazzi. We bliezen wel honderd kusjes en toen was het tijd voor mij om afscheid te nemen, om weer door die kou en regen naar huis te fietsen. Naar dat stille, lege, kindervrije huis. Wel lekker hoor. Maar ook heel erg wennen.

De ochtend ging super, en ze wilde dolgraag 's middags nog een keer. Ik wilde haar thuis houden, de dagdelen opbouwen en pas volgende week beginnen met de middagen, maar ze vroeg zo lief: "Mag het? Alsjeblieft? MAG HET?"

Nou, vooruit dan maar :-)